Są one następstwem działania na skórę stężonych kwasów, zasad (ługów) oraz soli i innych substancji chemicznych.

Głębokość i wielkość uszkodzeń zależy od rodzaju substancji, jej stężenia i czasu działania. Dodatkowo niektóre substancje chemiczne jak: fenol, sole rtęci, mogą wchłaniać się do organizmu, powodując ogólne zatrucie.

Po oparzeniu substancją o charakterze zasadowym tworzy się martwica rozpływna, a po oparzeniu kwasem tworzy się suchy strup martwiczy.

W zależności od drogi zażycia substancji chemicznej, dodatkowym zagrożeniem jest upośledzenie oddychania w następstwie uszkodzenia wejścia do krtani i górnego odcinka dróg oddechowych (wskutek działania wziewnych par) czy perforacja ściany żołądka do której dochodzi w wyniku spożycia substancji.

Zasady postępowania przy oparzeniach chemicznych:

• W pierwszej kolejności należy usunąć skażoną odzież używając rękawic ochronnych.
• Dokładnie przemyć miejsce oparzone dużą ilością bieżącej, chłodnej wody.
• Uwaga! Przy oparzeniu wapnem niegaszonym nie wolno od razu przemywać wodą!W takim przypadku wapno należy najpierw usunąć mechanicznie (zetrzeć), a dopiero później wypłukać wodą.
• Założyć jałowy opatrunek na ranę.
• Jeśli jest to możliwe należy zabezpieczyć opakowanie po środku żrącym.
• W przypadku połknięcia substancji żrącej nie należy prowokować wymiotów.
• W przypadku oparzeń chemicznych konieczna jest konsultacja lekarska.